22 czerwca Hydrogen Europe opublikował swoje rekomendacje dotyczące strategii wodorowej dla Europy. Wdrożenie tych rekomendacji ma pozwolić na stworzenie w Europie rynku, na którym możliwy będzie handel czystym wodorem, jako globalnym produktem.
Oczywiście wodór w ramach Europejskiego Zielonego Ładu ma być podstawą procesu dekarbonizacji dostaw energii. Wytyczne Hydrogen Europe, jak również komunikat Komisji Europejskie „Towards a hydrogen economy in Europe” powinny być wyznacznikiem opracowywanej właśnie polskiej Strategii Wodorowej. Europa wyraźnie stawia na „zielony” wodór.
Nowa organizacja o nazwie Clean Hydrogen for Europe partnership następca prawny FCH JU działać będzie w ramach 3 równoczesnych tematów:
1- produkcja wodoru,
2- transport wodoru oraz
3- zastosowanie wodoru głównie w samochodach ciężarowych i nowych zastosowaniach w statkach i samolotach.
Zakłada się także, że powstała organizacja będzie wspierała rozwój Dolin Wodorowych operujących wokół portów, lotnisk czy ośrodków przemysłowych.
Przewidywana jest rewizja/modyfikacja dyrektywy europejskiej w sprawie rozwoju infrastruktury paliw alternatywnych (DAFI) w kierunku dopisania wodoru do listy paliw obowiązkowych, wprowadzenia specyfikacji punktów tankowania dla samochodów ciężarowych (HDV’S) oraz wprowadzenia w strategicznych lokalizacjach stacji z wszystkimi rodzajami paliw. To ostatnie wiąże się ze zmianami w przepisach dotyczących tras wg Trans-European Networks for Energy (TEN-E).
Państwa członkowskie powinny zostać poproszone o sporządzenie wykazu i zgłaszanie planów produkcji czystego wodoru jak i budowy infrastruktury przesyłowej wodoru na poziomie krajowym oraz umożliwienia przekształcenia istniejących połączeń miedzy granicznych do przesyłania czystego wodoru lub budowy dedykowanych sieci przesyłowych. Powstaną regulacje nakazujące zapewnienie przesyłu czystego wodoru sieciami TEN-E z zagwarantowaniem prawa dostępu do wodoru celem tankowania na stacjach wzdłuż korytarzy TNT–T.
Największy nacisk położony jest na usuniecie barier uniemożliwiających wprowadzenie odpowiedniego współczynnika dla wodoru przy obliczaniu realizacji obniżki emisji w ramach Dyrektywy RED II oraz umożliwienie ekonomicznej zachęty, do wykorzystania energii odnawialnej do produkcji wodoru.
Prowadzone będą prace nad terminologią wodoru odnawialnego i niskowęglowego wodoru celem opracowania metodologii liczenia emisji gazów cieplarnianych w całym cyklu życia. Równocześnie proponuje się wprowadzenia nowej „waluty” zawartości CO2 w nośniku energii i ułatwienie śledzenia zawartości węgla w czynnikach energetycznych co ma prowadzić ostatecznie do odejścia od paliw kopalnych i redukcji emisji CO2.
Państwa członkowskie powinny wprowadzić dedykowane programy pomocowe oraz mechanizmy wsparcia projektów wodorowych oraz dokonać ustalenia obowiązkowych udziałów zielonego lub niskowęglowego wodoru w nośnikach energii, a także wyznaczyć cele przyszłościowe. Dotyczy to produkcji stali, amoniaku, metanolu i innych chemikaliów czy oczywiście poziomu wykorzystania wodoru w paliwach wykorzystywanych w transporcie .
Stworzenie Gospodarki Wodorowej wymaga wprowadzenia odpowiedniego finansowania ułatwienia łączenia różnych źródeł finansowania, a przed wszystkim stworzenia „one-stop-shop” - jednej organizacji gdzie będzie można uzyskać i załatwić całe finansowanie.
Europejski Bank Rozwoju uruchamia specjalny program pożyczek i udziałów kapitałowych tzw. HydroGenewables Fund do wsparcia projektów czystego wodoru.
A jak te rekomendacje i plany, wykorzysta Polska?
- Czy Polska przyjmie w ogóle model zielonego wodoru jako podstawowy skoro w planach 10-letnich nastąpi wzrost do ok. 32% udziału OZE w produkcji energii elektrycznej netto?
- Czy zdecydujemy się - jak to zapowiedziały Niemcy – na import zielonego wodoru lub energii odnawialnej do wytworzenia wodoru?
- Czy szybko zostaną usunięte bariery prawne?
- I wreszcie czy ruszy prawdziwa pomoc finansowa Państwa skoro do Sejmu trafił projekt ustawy przewidującej likwidację Funduszu Niskoemisyjnego Transportu?
